|
Data i miejsce urodzenia | 12 czerwca 1983 Burnaby |
Wzrost | 175 cm |
Pozycja | napastnik |
Informacje klubowe |
Klub | Western New York Flash |
Numer w klubie | 12 |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1994–2000 | Burnaby South Secondary School | 2001–2005 | Portland Pilots | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 2002 | Vancouver Breakers | 4 | (7) | 2006–2008 | Vancouver Whitecaps Women | 21 | (10) | 2009–2010 | FC Gold Pride | 41 | (18) | 2011– | Western New York Flash | 15 | (10) | | W sumie: | 81 | (45) | |
Kariera reprezentacyjna[b] |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 2001–2002 | Kanada U-19 | 19 | (27) | 2000– | Kanada | 190 | (143) | | W sumie: | 209 | (170) | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
- ↑ Aktualne na: 9 sierpnia 2012.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Christine Sinclair (ur. 12 czerwca 1983 w Burnaby w Kolumbii Brytyjskiej) – kanadyjska futbolistka, zawodniczka Western New York Flash i reprezentacji Kanady w której zadebiutowała w 2000 w meczu przeciwko Chinom w Pucharze Algarve. Jest najskuteczniejszą futbolistką w historii futbolu reprezentacyjnego kobiet i mężczyzn.[1]
Uczestniczyła w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej Kobiet 2003 w USA (Kanada zajęła IV miejsce, a Sinclair zdobyła 3 bramki), w turnieju Peace Queen Cup 2006 (Kanada doszła do finału, a Sinclair strzeliła 6 bramek, w tym hat-tricka w meczu przeciw Korei Południowej), Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej Kobiet 2007 w Chinach (Kanada odpadła w fazie grupowej, a Sinclair zdobyła 3 bramki; w ostatnim meczu z Australią, Sinclair strzeliła gola na dające Kanadzie awans do ćwierćfinału prowadzenie 2-1, lecz Cheryl Salisbury wyrównała na 2-2 w doliczonym czasie (90'+2'), i zamiast Kanady awansowała Australia). W mistrzostwach świata w 2011 roku zdobyła jedyną bramkę w turnieju dla swojej reprezentacji w meczu przeciwko Niemkom przegranym 2:1. Zespół odpadł po fazie grupowej ulegając trzykrotnie rywalkom.
Uczestniczyła też w turnieju olimpijskim w Pekinie (ćwierćfinał) oraz w Londynie w którym wraz z reprezentacją zdobyła brązowy medal, a sama zdobywając 6 bramek została królową strzelczyń. Po udanym turnieju piłkarskim została wybrana chorążym Kanady na ceremonii zamknięcia igrzysk[2].
Przypisy
- ↑ Christine Sinclair poprawiła strzelecki rekord wszech czasów [online], Onet Sport, 30 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-30] (pol.).
- ↑ Bob Mackin: Christine Sinclair named flag bearer. canoe.ca. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa Christine Sinclair (ang.)
- 1 Labbé
- 2 Chapman
- 3 Buchanan
- 4 Zadorsky
- 5 Quinn
- 6 Rose
- 7 Grosso
- 8 Riviere
- 9 Leon
- 10 Lawrence
- 11 Scott
- 12 Sinclair
- 13 Viens
- 14 Gilles
- 15 Prince
- 16 Beckie
- 17 Fleming
- 18 Sheridan
- 19 Huitema
- 20 Schmidt
- 21 Carle
- 22 McLeod
- trener: Priestman
|
Sportowiec Roku
NCAA Academic All-America
- 1988: M. Smith
- 1989: Martin
- 1990: Kessler
- 1991: Parker
- 1992: Vardell
- 1993: Hansen
- 1994: Erikson
- 1995: Lobo
- 1995: Zatechka
- 1996: Fuller
- 1997: Wuerffel
- 1998: Manning
- 1999: Stinchcomb
- 2000: Pennington
- 2001: Riley
- 2002: Dales
- 2003: Kulikowski
- 2004: Okafor
- 2005: A. Smith
- 2006: Sinclair
- 2007: Pavan
- 2008: Pavan
- 2009: Rupp
- 2010: Schluntz
- 2011: Moore
- 2012: Pancake
- 2013: B. Jones
- 2014: Jacob
- 2015: Brown
- 2016: Wentz
- 2017: Gibson
- 2018: Ledecky
- 2019: Jacobus
- 2020: Herbert
- 2021: M. Jones
- 2022: Boston
- 2023: Clark
|
Do 2021 roku przyznawano nagrodę pod nazwą
Lou Marsh Trophy.
- VIAF: 310519788
- LCCN: n2014031922
- CiNii: DB00050006
Identyfikatory zewnętrzne: